Hansala

Hansala é un  pobo de Marrocos . Onde non hai traballo e subsisten como poden. Os xóvenes querendo escapar desa realidade son vítimas das mafias dedicadas á inmigración ilegal que se aproveitan da súa desesperación por ter un futuro mellor . Este foi o caso do irmán de Ayoub  de oito anos , pero tivo a desgraza de  morrer na viaxe en patera xunto con 36 persoas máis.

A xente que vivía preto da bahía de Cádiz viron como día a día os seus cadáveres chegaban as costas , pensaron nas vidas que xa se perderan en pateras , cayucos ou barcos ; polo que decidiron que debían facer algo para que iso non volvera a ocurrir e así foi como fundaron Solidaridade Directa.
Esta ONGD ten como obxectivo xeral correxir esta situación dende a raíz do problema desarroiando unha serie de proxectos económicos no país de orixe dos inmigrantes para que así a xente xa non se quera ir dos seus pobos.

Os habitantes de Hansala teñen moitas debilidades nos seus funcionamentos como a pobreza , o desempleo...
A  falta de bens públicos  coma transporte público , estradas , auga corrente , etc.
Ou a austeridade nos  bens privados e a escaseza de bens relacionais aunque isto estáse a cambiar. Pero contan con potencialidades coma a axuda económica por parte de Solidaridade Directa , a disposición de traballar para cambiar a súa situación e o desexo dos nenos de formarse na escola para ter unha boa formación e axudar a Hansala a desenvolverse económicamente.

Emprendemento : plantar quinua en hortos ecolóxicos para consumo e venda.

Quinua

Destinar parte do terreo a plantar a quinua sería moi beneficiosa tanto a nivel nutricional coma a nivel económico:

•  A quinua é un pseudocereal pertencente á subfamilia Chenopodioideae das amarantáceas , é dicir á familia que pertencen as acelgas, remolachas e as espinacas , pero o seu alto contido en almidón permitía empregalo coma se fose un cereal habitualmente.
• O seu cultivo é factible ata 4000 metros de altitude sobre o nivel do mar e en climas tanto secos coma húmedos.
• A quinua ten os oito aminoácidos esenciais para o ser humano, o que a convirte nun alimento moi completo e de fácil dixestión. 
• Pode consumirse de moitas maneiras e pódese facer fariña tostando os grans e para fermentar cervexa. 
• Un problema para la masificación de la producción de quinua es que posee una toxina denominada saponina , un glucósido que se atopa en altas dosis na quinoa sen lavar isto lle otorga un sabor amargo característico. Esta toxina soe elimiñarse a través de métodos mecánicos (pelado) e lavando as semillas en abundante auga.
• Según a FAO (Organización das Nacions Unidas para a Agricultura) a quinua cura máis de 22 doenzas y afeccións humanas distintas: absesos ao fígado, afeccións hepáticas, analxésicos dentais , anxinas, antifebrífugo, apósitos ou cataplasmas, calmante e desinflamante, catarro das vías urinarias, cáustico para as feridas y llagas, cicatrizante, contusións e conmocións, diurético, galactóforo, control de hemorraxias internas, luxacións, repelente de insectos, resolutivo, saburras estomacais, supuracións internas, vermífugo e vomitivo. Ademáis o seu consumo e beneficioso para as persoas con diabetes.
• Por todo isto sería favorable o seu cultivo ademáis atópase moi solicitada (triplicou o seu prezo nos últimos anos) e comerciar con ela daría moitos beneficios á comunidade xa que a demanda mundial  supera a súa producción. 

PROPOSTAS DE ACTIVIDADE PARA ERRADICAR LA POBREZA EXTREMA EN GUATEMALA

Emprendementos:

• Proxecto de Granxas Rurais (galiñas) e Cultivar Hortalizas Ecolóxicamente:

1. Unha parte dos polos , unha parte deles dedicaríase a poñer ovos e a outra ao engorde para despois vender a carne.Gran parte da producción sería destinado ao consumo das aldeas e a outra á venda.
2. Os polos xeran abono orgánico o cal lle aforra ter que gastar parte dos ingresos en abonos químicos , o cal evitará os danos a saúde que producen e o empobrecemento da terra. Así non é necesario deixar descansar para que a terra vólvase nutrir e osíxenar o chan.
3. Grazas a ese extra de nutrientes que lles proporciona ó abono a producción será mellor e as hortalizas e patacas axudaran a ter unha máis rica alimentación , polo que habería unha menor desnutrición e mortandade infantil.Ter galiñas tamén supón ter algo de carne na súa dieta e ovos isto axudará a combatir cunha maior eficacia a malnutrición.Estes produtos teñen un difícil para a xente da zona xa que non teñen recursos sifientes para mercalos.
4. Ademáis desta maneira son respetuosos co medio ambiente, coas súas tradición e cosmoloxía Maya.
5. Poñer a venda os produtos xerados lles daría un extra de ingresos e os excedentes serían consumidos por eles.
6. A comunidade medraría e a migración das familias decrecería. E os nenos non terían que axudar tanto aos seus pais no campo e poderían asistir máis á escola ,isto supón unha mellor calidade de vida. Serían autosuficientes e non dependerían de recursos externos.

• Creación dunha Escola nunha das aldeas para que a asistencia sexa máis regular ; actualmente o 60% dos nenos acude a escola de forma irregular e o 40% non acude xa directamente xa que a educación e o vehículo para romper os procesos de exclusión.

• Granxas Escola: hai moitos nenos orfos  e este emprendemento lles permitiria aprender todo o proceso hortícola , ir a escola sempre para cando sexan maiores teñan unha educación e ademáis sexan capaces de vivir da terra.

• Contrucción de unha asociación ou cooperativa : para que a comunidade traballe dunha maneira asociada e todos podan opinar para obter un ben común.

• Cursos de capacitación hortícola y Huertos Comunales Ecológicos: Para mellorar as súas técnicas agrícolas e optimizar a sembra a través de hortos comunales , tamén para as mulleres ; as semillas daríanse dependendo do número de familias por aldea. Cultívanse unha parte de hortalizas e outra máis grande de patacas xa que a venda lles daría os suficientes beneficios para o seguinte ciclo .

• Construcción de Aboneiras:  tres por cada familia. Utilizando os excrementos das galiñas , herbas , cinzas , follas , pasto e desperdicios.A súa elaboración era artesanal o cal reducirá o impacto das plagas xa que o axente dañino nutririase do abono en non do produto.

• Construcción dun Invernadeiro.

• Construcción dun Molino : para moer o maínzo nas aldeas que atopanse máis aisladas e o camiño ao muíño máis cercano levabánlles hora e media a pé , ademáis o camiño se realiza duas veces a semana.

• Banco de Ferramentas : a cada aldea se lles suministrara un número determinado de ferramentas para a producción colectiva pero se se quixesen empregar para uso particular alquilaríanse a 1 Q por ferramente. Así poderían repoñer as que se rompan.

Mesas de Traballos

• Reuniones mensuales.Asembleas: Cada mes as mulleres se reunen para discutir aquellos aspectos  relacionados cos aspectos ou que teñan que ver co funcionamento das aldeas. En cada aldea hai un grupo encargado de reocoller os resultados da asemblea e elevalos ao Consello Xestor ; formado por: 

1. Catro representantes.
2. Tesoreira.
3. Secretaria.
4. Presidenta.
5. Vicepresidenta.

• Asemblea do Consello Xestor: As catro representantes reúnense co Consello  Xestor para discutir entre 14 persoas da aldea os resultados obtidos.As conclusión transmitense a través das representantes de novo a poboación e vólvense a discutir. O que salga nese proceso chega ata a Asemblea do Consello Xestor estes volvén a traballar e alí se pecha o proceso.

• Tamén levan a cabo Proxectos puntuais en cada aldea xa que ao mellor teñen necesidades que suplir que outras aldeas non teñen.

Traballo sobre a situación económica en Guatemala.

GUATEMALA

• Guatemala é un país de Latinoamérica con 13 millóns e medio de habitantes onde un 40%  da población total ten de 0 a 14 anos.
• O 60% da población vive en zonas rurais ,  o  51€ vive nunha situación de pobreza e o 15% na pobreza extrema.
• O 70%  da súa poboación  ten malnutrición crónica e o 15% a sofre de tipo severo.
• Na aldea de Talquezal  o 78.6% da poboación vive en circunstancias de extrema  pobreza . Onde a maioria da poboación é indíxena e que carecen dos principais servizos (seguridade social , transporte público , auga corrente...)

LOCALIZACIÓN

Talquezal, Departamento de Chiquimula, Guatemala.

CONTORNO XERAL

Guatemala posúe unha economía centrada na agricultura , onde  a globalización e as propostas neoliberales de libre comercio están debilitando os mercados locais e regionais xa que as terras son mercadas por fortes multinacionais , que son os que deciden sobre o terreo e someten aos seus traballadores a unhas condición moi parecidas ás dos servos da Idade Media .
Xa que o 1% dos productores en Guatemala posúen o 75% das mellores terras, provoca que se impoñan criterios como o monocultivo
 para a exportación, o emprego transxenicos e  a explotación dos xornaleiros, o que xenera unha gran conflictividade.
Poderiamos dicir que o atraso no sector agrario está vinculada aos  baixos costos da producción nas granxas explotacións privadas, derivados do solo da abundancia de recursos naturais se non que tamén da abundante man de obra campesiña sen formación e fácimente explotable poque están desamparadas .
Os dereitos dos pobos indíxenas afectou sobre todo aos dereitos culturais e os dereitos sobre a terra presentan pouco a pouco algúns avances que aínda necesitan afianzarse.

FALTA DE RECURSOS ECONÓMICOS

• Unha familia en Talquezal consegue ingresar diariamente uns  25 ou 30 quetchais (equivalente a  2 o 2.50 euros ó día ) por  familia. E necesidades ta básicas coma  mercar  un polo no mercado custa 45-50 quetchais e viaxar  en bus 20 quetchais. Polo que estas necesidades non poden ser atendidas isto sumado a falta de emprego e oportunidades para a poboación impulsou os procesos migratorios . En Guatemala houbo un enfrentamento armado  entre 1960 e 1992, cun gran número falecidos.
• Existen un gran número de familias monoparentais polo que as mulleres vense obigadas a facerse cargo do traballo do campo e da casa á vez . As causas máis comúns son a morte  ou  asesinato do varón ou pola migración.
• Os fillos maiores axudan a entrada de diñeiro na casa realizando pequenos traballos e as veces a fanse cargo de cargas familiares lles impiden ir  escola .

OBXETIVOS DO MILENIO: ERRADICAR A POBREZA EXTREMA E A FAME 

• Cada ano morren de fame no mundo 6 millóns de nenos.A desnutrición se define como un desequilibro entre o suministro de nutrientes e as demandas de crecemento, mantemento e actividades específicas do corpo.A carencia destes nutrintes impiden que os nenos poidan resistir as enfermidades e manter un ritmo normal de crecemento.As súas defensas debilitanse e aumentan o risco de morrer de malaria, neumonía, diarrea, sarampión ou sida, as cinco enfermidades responsables da metade dos 1 millóns de mortes anuais en nenos con menos de 5 anos .
• A fame no mundo ha aumentado non solo como resultado das malas cosechas, senon debido a os elevados precios  dos alimentos de primeira necesidade frente aos produtos de importación procedentes dos paises ricos.
•  A pobreza é principalmente definida coma a falta de ingresos pero  o concepto de pobreza é  máis complexo.Unha das principais dificultades á hora de estudar a pobreza é precisamente poñer medida a estes conceptos de degradación para poñer determinar o número de persoas afectadas, barallando os múltiples factores a os que poden ser debida.

Catro enfoques sobre a pobreza:

1. O enfoque dos ingresos.Unha persoa é pobre se o seu nivel de ingresos estópase por debaixo do umbral da pobreza.
2. O enfoque das necesidades básicas. A pobreza implica unha privación dos requisitos materiais mínimos para conseguir cubrir as necesidades básicas , incluída a alimentación .
3. O enfoquedas capacidades. Apobreza representa a ausencia dalgunhas capacidades básicas para o funcionamentos dunha persoa.
4. O enfoque das capacidades reconciliou das nocións de pobreza absoluta e relativa, xa que as privacións relativas dos bens e ingresos poden levar a unha privación absoluta das capacidades mínimas.

CONTORNO ESPECÍFICO:
A terra e o uso desta , é un elemento central na realización do seu traballo . Actualmente os veciños destes lugares carecen de medios pra mellorar as súarealidade social xa  que esas comunidades viven nunhas condicións de pobreza en case tódolos ámbitos : político , económico , social e cultural,
A maioría dos pais e nais de familia dispoñen de escasa formación ; son analfabetos/as e vénse obrigados a facer que os seus fillos traballen para subsistir día a día.
A explotación e os traballos pesados os exercen estas persoas unha vez emigran empeorán esta situación.
As familias que emigran a outros lugares dentro e fóra de Guatemala na procura  dunha mellor calidade de vida, deixar as suas costumes, tradicións e valores culturais.
 A muller sofre  discriminación, por ser indíxena y por pertencer a unhaárea rural , por ser pobre ou muller simplemente son as que están  na maioría dos casos en peores situacións.
O dereito á educación é raramente respetado sobretodo nas mulleres  de etnia maya indíxena ou Chortí que contan cun baixo grado de escolarización, especialmente nas áreas rurais , xa que dende mozas comezan a traballar e axudar ás súas familias pola debido á  precariedade das súas situacións.
Noutros casos, os pais de familia, inscriben aos seus fillos na escola pero só nun determinado tempo do ano poque en épocas de traballo estes nenos retornan a axudar aos seus pais  para gañar a súa alimentación.
Así mesmo a mala nutrición dos nenos e das nenas e a súa mala predisposición para asistir a escola non aprenden e moitos perden os seus grados e con este resultado os seus pais  xa non os volven a obrigar.
A saúde física destas comunidades , é escasa , moitos nenos perden a vida porque os seus pais carecen de recursos económicos e non poden comprar as mediciñas que son necesarias.

EMPRENDEDORES SOCIAIS E CALIDADE DE VIDA

Estas poboacións cuns niveis de pobreza tan altos na que a escasez chaga a niveis básicos como a auga , a comida... que alcanzan a toda a poboación que habita nestas aldeas , e , por man ás familias que pola ausencia dos pais e dos irmáns maiores, se encontran en peores condicións.
Específicamente son estas familias as máis vulnerables.
Maioritariamente os nenos traballan e non acuden a escola tendo como resultado o analfabetismo e falta de oportunidades para acceder a pequenos empleos por falta de educación.

A familia Mendoza

A familia Mendoza é unha das moitas familias guatematecas que vive nunha situación de pobreza extrema , é dicir que sobreviven con menos dun euro ao día. A familia Mendoza vive en Chortí , unha poboación que carece de infraestructuras públicas, sanidade e as veces de auga apta para o consumo ,  que a poboación bebe xa que non hay estudos sobre o estado da auga.
O 50% dos nenos deste país atopanse desnutridos e este é o caso do pequeno dos mendoza , pero afortunadamente a familia si que consegiu o diñeiro necesario para pagar o médico , xa que en Guatemala non existe a sanidade pública, sorte que non todos os nenos teñen, así que o neno non sufriu cambios permanentes no seu desarroio físico e intelectual . Nestas comunidades tan pobres non teñen acceso nin información sobre os métodos anticonceptivos polo que teñen dez fillos que non poden alimentar adecuadamente xa que o traballo agrícola , na súa maIoría millo , no lles da para vivir cunha dieta equilibrada  , e viven nunhas condicións inhumanas e sen hixiene polo que son máis suxestibles ás enfermidades.
En Chortí non hai traballo , polo que os seus fillos maiores tiveron que emigrar a Honduras na procura dun traballo que lles permita vivir .