Película Le Havre

Ficha técnica

Título: Le Havre

Ano: 2011

Duración: 93 min.

País: Finlandia

Director: Aki Kaurismäki

Guión: Aki Kaurismäki

Música: Varios

Fotografía: Timo Salminen

Reparto: André Wilms, Kati Outinen, Jean-Pierre Darroussin, Blondin Miguel, Elina Salo, Jean-Pierre Léaud, Evelyne Didil.

Productora: Coproducción Finlandia-Francia-Alemania; Janus Films/Pandora Filmproduktion/Pyramide Productions/Sputnik

Xénero: Comedia drama | Comedia dramática. Inmigración.

 

 Sinopsis 

Marcella Marx un escritor que traballa actualmente como limpiabotas , encóntrase cun  neno africano que está escaapando da policía para non ser deportado e  a pesar de las consecuencias que poda ter axudalo o fai . Pero non está só xa que esa falta de egoísmo  contaxiará aos seus veciños de Le Havre que o axudarán a acadar o obxectivo de levar ao neno xunto a súa nai en Londres . Todo isto o axudará a manterse ocupado e afrontar mellor a enfermidade da súa muller Arletty.

Aspectos económicos que aparecen na película 

Na película pódese ver claramente o contraste entre a situación de pobreza do protagonista e o seu círculo e os lugares onde él traballa de limpiabotas. Tamén se ve coma no barrio onde vive Marcell  hai unha escasa actividade financieira e coma viven á marxe da sociedade.

A xente de Le Havre teñe certa relación co proletariado de Marx.

O máis palpable nesta película e a inmigración con as súas causas e consecuencias como:

• O tráfico de persoas en conteñedores.
• Os campamentos de refuxiados e a súa mala calidade de vida e como en vez ede empregar diñeiro para mellorar esta realidade o empregan en tomar medidas contra eles.

Pero tamén se ve como aínda que apenas teñen de comer comparten o poco que posúen con Marcell .

O IDH e a súa relación co PIB

O índice de desarroio humano (IDH) é un indicador do desarroio humano por país, elaborado polo Programa das Nacións Unidas para o Desarroio (PNUD) dende o ano 1990 . Ten en conta os seguintes parámetros:

• Saúde e longa vida: medida según a esperanza de vida ao nacer.
• Educación: medida pola taxa de alfabetización de adultos e a taxa bruta combinada da matriculación en educación primaria, secundaria e superior, así coma os anos de duración da educación obligatoria.
• Riqueza: medida por el PIB per cápita PPA en dólares internacionales.( Proporcionando un nivel de vida digno)

Dacordo con este índice, os países do mundo son presentados nun ranking cos ordena dende o IDH máis alto hasta o máis baixo.

O IDH pode interpretarse coma a cantidade de opcións que teñen as persoas no seu propio medio, para ser ou facer lo que él desexe . A maior cantidade de posibilidades maior desarroio humano, e a menor cantidad de opcións, menor desarroio humano.
Pero para  ser realmente útiles os  Índices de desarrollo humano deben seguir as evolucións dos recursos naturais e contabilizar todo lo que cuenta para la supervivencia de nuestra civilización. Ser un indicador de peligro, y promover las nuevas políticas públicas que tanto necesitamos.

España atópase nun  bo lugar, xa que ocupa o posto número 23 do ranking do desarroio humano(IDH).

Fecha    IDH      IDH - Salud   IDH - Educación   IDH - Ingresos
2012   0,885     0,972     0,871               0,821
2011   0,885     0,969     0,874               0,823
2010   0,884     0,965     0,874               0,824
2009   0,880     0,961     0,868               0,824
2008   0,878     0,957     0,857               0,830
2007   0,874     0,953     0,846               0,831
2006   0,870     0,950     0,836               0,830
2005   0,865     0,947     0,830               0,826
2000   0,847     0,932     0,802               0,815
1990   0,756     0,900     0,619               0,779
1980   0,698     0,869     0,529               0,742

Polo tanto, inflúen entre outros o feito de que a esperanza de vida en España atópese en 82,50 anos, a taxa de mortandade no 8,60% e a  súa renda per cápita sexa de 22.300€.

Non hai cambios no Índice de desarroio en España xa que en 2012 o IDH en España foi de  0,885 puntos, o que supón que se mantivo idéntico respecto ao 2011.


Pero se miramos a evolución do IDH en España, un pouco máis a longo prazo, vemos que comparando os datos actuais có do ano 2000, no que o IDH foi de 0,847, éste experimentou unha evolución positiva.



 O PIB  é unha medida macroeconómica que expresa o valor monetario da producción de bens e servizos de demanda final dun país (ou unha rexión) durante un período determinado de tempo (normalmente un ano). É o indicador comúnmente empregado para estimar a riqueza económica dun país é a  renda per cápita, que é a relación que hai entre o PIB (producto interior bruto), e a cantidade de habitantes dun país. Para conseguilo, divídese o PIB dun país entre a súa población.


Non  necesariamente haberá unha relación de causalidade entre o PIB per cápita e o índice de desarroio humano (IDH) xa que se trata de medidas diferentes.

O PIB relaciónase có desenvolvemento dun país a nivel económico é positivo se nun proceso longo de tempo durante o cal o nivel da actividade económica aumenta de maneira constante en canto ao desarroio do PIB refírese a un crecemento que soe xerar unha mellor distribución do ingreso e da riqueza . Isto é capaz de reproducir as mellores técnicas de producción en cada un dos sectores , o desarroio mellora as capacidades sociais con  bos niveis de educación , menos pobreza , indixencia e cun maior número de oportunidades.

 Pero pode ocorrer co PIB aumente pero a poboación medre a un ritmo maior polo cos bens dispoñibles por habitante se reduzcan. É dicir co crecemento é unha condición necesaria pero non suficiente para o desarroio .

Ata agora asimilouse co progreso das sociedades occidentais coa acumulación de bens e o crecemento do PIB ; pero iso non é correcto xa que nos informes correspondentes ao 2012, os países separanse por cuartiles: IDH muy alto, alto, medio y bajo.No último informe non se clasifican como países desarroiados cun IDH moi alto, senón que se teñen en conta varios factores máis.
Un  estudo realizado conxuntamente por investigadores da Universidade de Warwick,  o Hamilton College, e a Universidade de San Francisco revelou que países europeos coma Dinamarca, Islandia, Irlanda y Suiza, ou outros situados no continente americano, coma Canadá e Estados Unidos , considerados entre os máis felices do mundo, son tamén os países onde máis suicidios producense . Os autores da investigación pensan que o nivel de felicidade dos demáis sería un factor de risco de suicidio porque as personas descontentas que viven en lugares onde o resto de individuos son felices tenden a xulgar o seu propio benestar en comparación co das persoas que lles rodean.
O diñeiro e a felicidade da poboación non sempre veñen da man ; a pesar de que o PIB  mellora as condicións de vida dos seus ciudadáns  que poden cubrir as súas necesidades básicas e complementarias, o que desemboca na creación dun entorno no que  se respeten os dereitos humanos .

Pero así coma o PIB non é concluyente á hora de determinar o nivel de desarroio dun país tampouco o é o IDH xa que non reflicte a participación política , nin as desigualdades de xénero ou a pobreza humana . É dicir , o IDH e os demáis índices compostos só ofrecen unha representación ampla sobre algunhas das cuestións claves para o desarroio humano. Para poder obter unha idea máis completa do nivel de desarroio humano dun país é necesario analizar os demáis indicadores e datos presentados no anexo estadístico do Informe.


En conclusión, debemos redefinir de novo  o concepto de progreso, descartar a acumulación de bens coma única fonte de felicidade, xa que senón esgotaránse os recursos naturais do planeta cando deixando as  xeneracións futuras desamparadas .

World Coffee

Traballo no mundo

          ·         O paro xuvenil en España segue sen descender polo que moita  xente  emigra a outros países coma Alemaña para conseguir un traballo.
·          O soldo medio en España esta en 600 euros o cal non chega para vivir.
·         Aínda  que pareza que non , o traballo xuvenil en Alemaña tamén atópase mal pero alí teñen os  minijobs nos que o soldo é moi baixo e as xornadas curtas o que fai que á hora de mirar as taxas de paro do país faga pensar que a situación do país sexa mellor do que realmente é xa que ese diñeiro non chega para  para poder vivir e se necesitaría tener varios.·         Nos países en vías de desarroio o paro xuvenil é menor ,  xa que os xóvenes traballan pola súa conta herdando postos familiares ou realizando emprendementos . Xa que neses países apenas hai empresas coas que sexa imposible competir en prezos.
·         España forma aos xóvenes pero  prodúcese una fuga de cerebros ,  aínda que a formación é boa o país non se beneficia porque emigran debido á falta de emprego.
·         Os xóvenes tardan moito en independizarse e non se van a vivir coas súas parellas polo que nacen menos nenos e iso repercutirá nas pensions a longo prazo.
·         As empresas prefiren a xente con experiencia e os xóvenes non a teñen polo que é moi difícil cós contraten.
·         Diminúen as axudas e aumenta a nota mínima  para obtela o que dificulta as posibilidades de estudo.
·         Debido á mala situación actual aumentan os desanimados e por iso a taxa de paro xuvenil é en parte menor.
·         Os recortes en educación repercutirán nun futuro.
·A educación española é das que teñen maiores casos de  abandono escolar.

Traballo informal

Enténdese por traballo informal o desarroio de actividades que se atopan fóra domarco legal e xurídico do país. As desvantaxes que teñen os traballadores nesta situación é que teñen un menor soldo có establecido pola normativa vixente, non obteñen beneficios sociais coma cobertura de saúde para eles e as súas familias, seguros ante accidentes laborais, aportes xubilatorios ou de retiros, entre outros. O traballo informal é un problema que afecta en maior ou menor medida a tódolos países subdesarroiados, debido a que cando as condicións sociais son críticas aumentou notablemente este tipo de traballo. É clara a relación entre pobreza e traballo informal, é difícil encontrar un destes fenómenos sen estar presente o outro.Xa que cando existen condicións de pobreza tódolos sectores económicos o empregan para obter maoores ganancias e os pobres deben aceptar estas condicións de traballo por que é  a súa única posibilidade de obter recursos.

Traballo infantil

         

          O trabajo infantil é a utilización, para fins económicos ou de outra índole, de menores de idade por parte de adultos . Isto afecta, coma consecuencia, ao desarroio personal e emocional dos menores e ao disfrute dos seus dereitos. A erradicación do traballo infantil ten para a OIT (Organización Internacional do Traballo) unha prioridade urxente e moi importante xa que durante siglos o traballo infantil foi aceptado e era legal vulnerando Os Dereitos do Neno.

Parados excluidos

          
          Os parados excluidos son as persoas que levan moito tempo no paro e non ven ningunha saída a súa situación, xa sexa por diferentes motivos entre os que máis comúnmente se encontra a idade que teñen . Se lles exclúe da sociedade debido a que como non traballan non poden contribuir coma tódolos cidadáns  a pagar os impostos. O goberno está tomando medidas un tanto inxustas coa poboación ,  en especial con este sector  para que o sistema se  siga a soster debido a gran cantidade de persoas que non cotizan . Unha das medidas sería borrar do Sistema Sanitario aos parados de longa duración que se foron a traballar fóra. O que provocaría que cando volveran non tiveran acceso á sanidade gratuita que disfrutamos tódolos españois. Isto provocaría que moitos deles non se plantexen a opción de volver a España cando a situación  mellore.

 Traballo precario

       Denomínase precariedade laboral á situación  que viven as persoas traballadoras que, por razóns diversas, sofren procesos que conlevan  inseguridade, incertidume e falta de garantía nas condicións de traballo, máis allá do límite considerado coma normal.A precariedade laboral ten especial incidencia cando os ingresos económicos que se perciben polo traballo non cobren as necesidades básicas dunha persoa , xa que a economía serve para cubrir as necesidades da xente. Nas sociedades desarroiadas as necesidades a satisfacer cós ingresos salariais non implican só aquelas que están relacionadas coa mera supervivencia biolóxica e non inclúen as de naturaleza social: afectos, ocio, coidados, cultura, educación, comunicación, etc.O capitalismo, no seu actual proceso de globalización, que foi acrecentado e xeneralizado  condicións de precariedade no modus vivendi das persoas, tanto nos países desarroiados coma nos que están en vías de desarroio, có obxetivo de acelerar a mercantilización global de tódalas relacións humanas (sociais, interindividuales, familiares, grupais, internacionais, etc.). A precarización laboral pódese entender como un subconxunto da precarización global da vida e da dignidade humana.

Opinion persoal:

          A situación actual do emprego debido á crise económica é case insostible para un país como España que ven dunha ditadura e en poucos anos evolucionou moi rápidamente a nivel económico . Pero este progreso foi na súa maioría impulsado polo "boom" do ladrillo , pero chegou un momento no que se facían moitas máis casas das que se mercaban provovando que estoupase a burbulla inmobiliaria e que moita xente fose ao paro facendo que houbese menos consumo e que outras actividades económicas víranse tamén perxudicadas , o cal foi crecendo e acentuandose . 

          Todo este proceso foi propulsado pola crise económica mundial da que tiveron a culpa sobretodo os bancos.Agora os países fan todo o posible para que o país se recupere económicamente pero coma sempre os que máis sofren son as persoas que non teñen a culpa .

           

           Todo o que falamos no World Coffee e máis o documental que vimos da obsolescencia programada fíxome pensar co sistema capitalista é insostible a longo prazo porque  sempre ten unha fase extensiva e outra de recesión económica xa que sempre ten a necesidade de crecer cada vez máis aínda que agora o consumismo sexa excesivo e provoque o esgotamento de materias primas que teñe un gran impacto no planeta .

           Esta crise que comezou en  2008 non vai a última e tampoco é a primeira polo que deberíamos pensar porque temos un sistema que nos empurra a mercar cousas que non necesitamos para que practicamente só se beneficien as persoas que non o necesitan. Neste mundo o único que hai maior que o consumismo é a pobreza.

Hansala

Hansala é un  pobo de Marrocos . Onde non hai traballo e subsisten como poden. Os xóvenes querendo escapar desa realidade son vítimas das mafias dedicadas á inmigración ilegal que se aproveitan da súa desesperación por ter un futuro mellor . Este foi o caso do irmán de Ayoub  de oito anos , pero tivo a desgraza de  morrer na viaxe en patera xunto con 36 persoas máis.

A xente que vivía preto da bahía de Cádiz viron como día a día os seus cadáveres chegaban as costas , pensaron nas vidas que xa se perderan en pateras , cayucos ou barcos ; polo que decidiron que debían facer algo para que iso non volvera a ocurrir e así foi como fundaron Solidaridade Directa.
Esta ONGD ten como obxectivo xeral correxir esta situación dende a raíz do problema desarroiando unha serie de proxectos económicos no país de orixe dos inmigrantes para que así a xente xa non se quera ir dos seus pobos.

Os habitantes de Hansala teñen moitas debilidades nos seus funcionamentos como a pobreza , o desempleo...
A  falta de bens públicos  coma transporte público , estradas , auga corrente , etc.
Ou a austeridade nos  bens privados e a escaseza de bens relacionais aunque isto estáse a cambiar. Pero contan con potencialidades coma a axuda económica por parte de Solidaridade Directa , a disposición de traballar para cambiar a súa situación e o desexo dos nenos de formarse na escola para ter unha boa formación e axudar a Hansala a desenvolverse económicamente.

Emprendemento : plantar quinua en hortos ecolóxicos para consumo e venda.

Quinua

Destinar parte do terreo a plantar a quinua sería moi beneficiosa tanto a nivel nutricional coma a nivel económico:

•  A quinua é un pseudocereal pertencente á subfamilia Chenopodioideae das amarantáceas , é dicir á familia que pertencen as acelgas, remolachas e as espinacas , pero o seu alto contido en almidón permitía empregalo coma se fose un cereal habitualmente.
• O seu cultivo é factible ata 4000 metros de altitude sobre o nivel do mar e en climas tanto secos coma húmedos.
• A quinua ten os oito aminoácidos esenciais para o ser humano, o que a convirte nun alimento moi completo e de fácil dixestión. 
• Pode consumirse de moitas maneiras e pódese facer fariña tostando os grans e para fermentar cervexa. 
• Un problema para la masificación de la producción de quinua es que posee una toxina denominada saponina , un glucósido que se atopa en altas dosis na quinoa sen lavar isto lle otorga un sabor amargo característico. Esta toxina soe elimiñarse a través de métodos mecánicos (pelado) e lavando as semillas en abundante auga.
• Según a FAO (Organización das Nacions Unidas para a Agricultura) a quinua cura máis de 22 doenzas y afeccións humanas distintas: absesos ao fígado, afeccións hepáticas, analxésicos dentais , anxinas, antifebrífugo, apósitos ou cataplasmas, calmante e desinflamante, catarro das vías urinarias, cáustico para as feridas y llagas, cicatrizante, contusións e conmocións, diurético, galactóforo, control de hemorraxias internas, luxacións, repelente de insectos, resolutivo, saburras estomacais, supuracións internas, vermífugo e vomitivo. Ademáis o seu consumo e beneficioso para as persoas con diabetes.
• Por todo isto sería favorable o seu cultivo ademáis atópase moi solicitada (triplicou o seu prezo nos últimos anos) e comerciar con ela daría moitos beneficios á comunidade xa que a demanda mundial  supera a súa producción. 

PROPOSTAS DE ACTIVIDADE PARA ERRADICAR LA POBREZA EXTREMA EN GUATEMALA

Emprendementos:

• Proxecto de Granxas Rurais (galiñas) e Cultivar Hortalizas Ecolóxicamente:

1. Unha parte dos polos , unha parte deles dedicaríase a poñer ovos e a outra ao engorde para despois vender a carne.Gran parte da producción sería destinado ao consumo das aldeas e a outra á venda.
2. Os polos xeran abono orgánico o cal lle aforra ter que gastar parte dos ingresos en abonos químicos , o cal evitará os danos a saúde que producen e o empobrecemento da terra. Así non é necesario deixar descansar para que a terra vólvase nutrir e osíxenar o chan.
3. Grazas a ese extra de nutrientes que lles proporciona ó abono a producción será mellor e as hortalizas e patacas axudaran a ter unha máis rica alimentación , polo que habería unha menor desnutrición e mortandade infantil.Ter galiñas tamén supón ter algo de carne na súa dieta e ovos isto axudará a combatir cunha maior eficacia a malnutrición.Estes produtos teñen un difícil para a xente da zona xa que non teñen recursos sifientes para mercalos.
4. Ademáis desta maneira son respetuosos co medio ambiente, coas súas tradición e cosmoloxía Maya.
5. Poñer a venda os produtos xerados lles daría un extra de ingresos e os excedentes serían consumidos por eles.
6. A comunidade medraría e a migración das familias decrecería. E os nenos non terían que axudar tanto aos seus pais no campo e poderían asistir máis á escola ,isto supón unha mellor calidade de vida. Serían autosuficientes e non dependerían de recursos externos.

• Creación dunha Escola nunha das aldeas para que a asistencia sexa máis regular ; actualmente o 60% dos nenos acude a escola de forma irregular e o 40% non acude xa directamente xa que a educación e o vehículo para romper os procesos de exclusión.

• Granxas Escola: hai moitos nenos orfos  e este emprendemento lles permitiria aprender todo o proceso hortícola , ir a escola sempre para cando sexan maiores teñan unha educación e ademáis sexan capaces de vivir da terra.

• Contrucción de unha asociación ou cooperativa : para que a comunidade traballe dunha maneira asociada e todos podan opinar para obter un ben común.

• Cursos de capacitación hortícola y Huertos Comunales Ecológicos: Para mellorar as súas técnicas agrícolas e optimizar a sembra a través de hortos comunales , tamén para as mulleres ; as semillas daríanse dependendo do número de familias por aldea. Cultívanse unha parte de hortalizas e outra máis grande de patacas xa que a venda lles daría os suficientes beneficios para o seguinte ciclo .

• Construcción de Aboneiras:  tres por cada familia. Utilizando os excrementos das galiñas , herbas , cinzas , follas , pasto e desperdicios.A súa elaboración era artesanal o cal reducirá o impacto das plagas xa que o axente dañino nutririase do abono en non do produto.

• Construcción dun Invernadeiro.

• Construcción dun Molino : para moer o maínzo nas aldeas que atopanse máis aisladas e o camiño ao muíño máis cercano levabánlles hora e media a pé , ademáis o camiño se realiza duas veces a semana.

• Banco de Ferramentas : a cada aldea se lles suministrara un número determinado de ferramentas para a producción colectiva pero se se quixesen empregar para uso particular alquilaríanse a 1 Q por ferramente. Así poderían repoñer as que se rompan.

Mesas de Traballos

• Reuniones mensuales.Asembleas: Cada mes as mulleres se reunen para discutir aquellos aspectos  relacionados cos aspectos ou que teñan que ver co funcionamento das aldeas. En cada aldea hai un grupo encargado de reocoller os resultados da asemblea e elevalos ao Consello Xestor ; formado por: 

1. Catro representantes.
2. Tesoreira.
3. Secretaria.
4. Presidenta.
5. Vicepresidenta.

• Asemblea do Consello Xestor: As catro representantes reúnense co Consello  Xestor para discutir entre 14 persoas da aldea os resultados obtidos.As conclusión transmitense a través das representantes de novo a poboación e vólvense a discutir. O que salga nese proceso chega ata a Asemblea do Consello Xestor estes volvén a traballar e alí se pecha o proceso.

• Tamén levan a cabo Proxectos puntuais en cada aldea xa que ao mellor teñen necesidades que suplir que outras aldeas non teñen.

Traballo sobre a situación económica en Guatemala.

GUATEMALA

• Guatemala é un país de Latinoamérica con 13 millóns e medio de habitantes onde un 40%  da población total ten de 0 a 14 anos.
• O 60% da población vive en zonas rurais ,  o  51€ vive nunha situación de pobreza e o 15% na pobreza extrema.
• O 70%  da súa poboación  ten malnutrición crónica e o 15% a sofre de tipo severo.
• Na aldea de Talquezal  o 78.6% da poboación vive en circunstancias de extrema  pobreza . Onde a maioria da poboación é indíxena e que carecen dos principais servizos (seguridade social , transporte público , auga corrente...)

LOCALIZACIÓN

Talquezal, Departamento de Chiquimula, Guatemala.

CONTORNO XERAL

Guatemala posúe unha economía centrada na agricultura , onde  a globalización e as propostas neoliberales de libre comercio están debilitando os mercados locais e regionais xa que as terras son mercadas por fortes multinacionais , que son os que deciden sobre o terreo e someten aos seus traballadores a unhas condición moi parecidas ás dos servos da Idade Media .
Xa que o 1% dos productores en Guatemala posúen o 75% das mellores terras, provoca que se impoñan criterios como o monocultivo
 para a exportación, o emprego transxenicos e  a explotación dos xornaleiros, o que xenera unha gran conflictividade.
Poderiamos dicir que o atraso no sector agrario está vinculada aos  baixos costos da producción nas granxas explotacións privadas, derivados do solo da abundancia de recursos naturais se non que tamén da abundante man de obra campesiña sen formación e fácimente explotable poque están desamparadas .
Os dereitos dos pobos indíxenas afectou sobre todo aos dereitos culturais e os dereitos sobre a terra presentan pouco a pouco algúns avances que aínda necesitan afianzarse.

FALTA DE RECURSOS ECONÓMICOS

• Unha familia en Talquezal consegue ingresar diariamente uns  25 ou 30 quetchais (equivalente a  2 o 2.50 euros ó día ) por  familia. E necesidades ta básicas coma  mercar  un polo no mercado custa 45-50 quetchais e viaxar  en bus 20 quetchais. Polo que estas necesidades non poden ser atendidas isto sumado a falta de emprego e oportunidades para a poboación impulsou os procesos migratorios . En Guatemala houbo un enfrentamento armado  entre 1960 e 1992, cun gran número falecidos.
• Existen un gran número de familias monoparentais polo que as mulleres vense obigadas a facerse cargo do traballo do campo e da casa á vez . As causas máis comúns son a morte  ou  asesinato do varón ou pola migración.
• Os fillos maiores axudan a entrada de diñeiro na casa realizando pequenos traballos e as veces a fanse cargo de cargas familiares lles impiden ir  escola .

OBXETIVOS DO MILENIO: ERRADICAR A POBREZA EXTREMA E A FAME 

• Cada ano morren de fame no mundo 6 millóns de nenos.A desnutrición se define como un desequilibro entre o suministro de nutrientes e as demandas de crecemento, mantemento e actividades específicas do corpo.A carencia destes nutrintes impiden que os nenos poidan resistir as enfermidades e manter un ritmo normal de crecemento.As súas defensas debilitanse e aumentan o risco de morrer de malaria, neumonía, diarrea, sarampión ou sida, as cinco enfermidades responsables da metade dos 1 millóns de mortes anuais en nenos con menos de 5 anos .
• A fame no mundo ha aumentado non solo como resultado das malas cosechas, senon debido a os elevados precios  dos alimentos de primeira necesidade frente aos produtos de importación procedentes dos paises ricos.
•  A pobreza é principalmente definida coma a falta de ingresos pero  o concepto de pobreza é  máis complexo.Unha das principais dificultades á hora de estudar a pobreza é precisamente poñer medida a estes conceptos de degradación para poñer determinar o número de persoas afectadas, barallando os múltiples factores a os que poden ser debida.

Catro enfoques sobre a pobreza:

1. O enfoque dos ingresos.Unha persoa é pobre se o seu nivel de ingresos estópase por debaixo do umbral da pobreza.
2. O enfoque das necesidades básicas. A pobreza implica unha privación dos requisitos materiais mínimos para conseguir cubrir as necesidades básicas , incluída a alimentación .
3. O enfoquedas capacidades. Apobreza representa a ausencia dalgunhas capacidades básicas para o funcionamentos dunha persoa.
4. O enfoque das capacidades reconciliou das nocións de pobreza absoluta e relativa, xa que as privacións relativas dos bens e ingresos poden levar a unha privación absoluta das capacidades mínimas.

CONTORNO ESPECÍFICO:
A terra e o uso desta , é un elemento central na realización do seu traballo . Actualmente os veciños destes lugares carecen de medios pra mellorar as súarealidade social xa  que esas comunidades viven nunhas condicións de pobreza en case tódolos ámbitos : político , económico , social e cultural,
A maioría dos pais e nais de familia dispoñen de escasa formación ; son analfabetos/as e vénse obrigados a facer que os seus fillos traballen para subsistir día a día.
A explotación e os traballos pesados os exercen estas persoas unha vez emigran empeorán esta situación.
As familias que emigran a outros lugares dentro e fóra de Guatemala na procura  dunha mellor calidade de vida, deixar as suas costumes, tradicións e valores culturais.
 A muller sofre  discriminación, por ser indíxena y por pertencer a unhaárea rural , por ser pobre ou muller simplemente son as que están  na maioría dos casos en peores situacións.
O dereito á educación é raramente respetado sobretodo nas mulleres  de etnia maya indíxena ou Chortí que contan cun baixo grado de escolarización, especialmente nas áreas rurais , xa que dende mozas comezan a traballar e axudar ás súas familias pola debido á  precariedade das súas situacións.
Noutros casos, os pais de familia, inscriben aos seus fillos na escola pero só nun determinado tempo do ano poque en épocas de traballo estes nenos retornan a axudar aos seus pais  para gañar a súa alimentación.
Así mesmo a mala nutrición dos nenos e das nenas e a súa mala predisposición para asistir a escola non aprenden e moitos perden os seus grados e con este resultado os seus pais  xa non os volven a obrigar.
A saúde física destas comunidades , é escasa , moitos nenos perden a vida porque os seus pais carecen de recursos económicos e non poden comprar as mediciñas que son necesarias.

EMPRENDEDORES SOCIAIS E CALIDADE DE VIDA

Estas poboacións cuns niveis de pobreza tan altos na que a escasez chaga a niveis básicos como a auga , a comida... que alcanzan a toda a poboación que habita nestas aldeas , e , por man ás familias que pola ausencia dos pais e dos irmáns maiores, se encontran en peores condicións.
Específicamente son estas familias as máis vulnerables.
Maioritariamente os nenos traballan e non acuden a escola tendo como resultado o analfabetismo e falta de oportunidades para acceder a pequenos empleos por falta de educación.