Emprendementos do sector primario en Talquezal - Guatemala

Para que estes emprendementos se leven a cabo correctamente se realizara por votación anual entre os habitantes do pobo para escoller a cinco persoas encargadas de supervisar o proxecto e entre eses 5 un deles debe ser muller e outro unha persoa anciá para tratar de cubrir e representar a tódalas persoas que integran o pobo. Estas persoas obterían unha maior cantidade de beneficios xa que cargan con máis responsabilidade có resto.

A fase inicial do proxecto sería a construcción dun galiñeiro o que melloraría considerablemente a dieta do pobo xa que viven básicamente consumindo millo e os seus derivados. O mantemento das galiñas xerará abono o cal favorecerá á colleita aportándolle un plus de nutrintes á terra, ademáis este abono sería 100% orgánico e gratuíto, evitando que a terra se contamine e se empobrezca o chan. Isto estaría orientado cáse exclusivamente ao autoconsumo vendéndose únicamento o excedente se o hai tendo coma obxectivo final que o emprendemento sexa autosostible podendo repartir entre todos eles as ganancias.

Con esta medida obteríanse:

carne de ave :caracterizada polo seu baixo nivel de graxa, aporte de proteínas e de antioxidantes. Tamén axuda a previr enfermidades dos texidos, regula a saciedade e fortalece o sistema inmunolóxico. Son menos costosas que a carne de res, de porco ou de outros animais.

• Ovos: As proteínas que contén o ovo son de unha excelente calidade, estas aportan os aminoácidos que o noso organismo require. É moi beneficioso para as mulleres embarazadases, xa que axuda ao feto no seu desarrollo.

Outra parte deste proxecto sería plantar árbores frutais para que nun futuro os seus fillos podan beneficiarse de:

Froita e zume: aprotará moitos nutrintes a dieta.

Mermeladas: consérvanse durante bastante tempo.

Potitos ou purés: moi beneficiosos para os máis pequenos e para as persoas maiores que non poden masticar ben ou que teñen problemas de dixestión.

Onde se tería coma principal obxectivo o autoconsumo e se vendería o excedente procurando sempre a autosostenibilidade.

Para as colleitas futuras teríase coma obxectivo diversificar os cultivos xa que no cultivo de millo hai demasiados competidores o que supón unha baixada significativa dos prezos debido á competividade. Ao ofertar outros cultivos terían menos competencia, obterían máis beneficios e serían menos vulnerables ante as multinacionais dedicadas á alimentación xa que ás veces xogan cós precios dalgúns alimentos encarecéndolos ou ben abaratándoos, especulando coa fame da xente. Isto ademáis garantizará unha dieta equilibrada ao pobo pase o que pase.

Outra medida para garantir que non haxa fame no pobo é a implantación dun horto escolar. onde tanto profesores coma os alumnos traballen de dous a tres horas semanais cada curso. A colleita se empregaría para o comedor escolar o que suporía:

Un maior índice de escolarización.

Menor desnutrición e mortandade infantil.

Aprender a traballar en equipo, o que mellorará a súa integración no novo sistema da comunidade.

　

Cando termine o horario escolar o centro será habilitado coma gardaría onde se ocupen dos nenos persoas que non poidan realizar moito traballos físico ou teñan problemas económicos. Os pais acambio negociarán e dependendo das horas e da idade (implica máis ou menos coidados) lle pagarán en especies ou realizando un servicio á persoa que a súa vez terá que dar un porcentaxe ao mantemento da escola.
Cós benficios obtidos todos os veciños colaborarán en ensanchar o río nun tramo onde se implantarán carpas para nun futuro próximo poder dedicarse á pesca. Tamén noutro tramo se construíran pontes para facilitar as comunicacións entre o pobo e o exterior. Unha vez realizado con éxito este proxecto seguiría á contrucción de invernadoiros para que se poida cultivar todo o ano o que aumentaría considerablemente a produtividade.

Para mellorar a dieta cando as ganacias sexan significativas se procederá a mercar vacas e bois que estarán contantemente vixiados mediante gardas entre veciños para garantir que non haxa robo de gando. Os bois serán empregados coma man de obra no campo e se fará un calendario por sorteo onde se lle deixara a cada veciño para arar. Se o animal non chega en boas condicións se lle pondrá unha multa ao veciño que o tiña quen terá que donar parte da colleita ao veciño/s que perdan os seus días pola súa culpa. O animal terá un día libre á semana, ademáis de man de obra tamén proporcionan carne.

As vacas pastarán inicialmente en terras comunais, pero se iso no fose suficiente por sorteo rotarían entre as terras dos veciños ou poderá ser voluntarío xa que terán maior benficio. Os pastores asinados serán os que máis gañancias terán pola súa dedicación.

Grazas as vacas obteríase:

Leite: fonte de calcio, fósforo, magnesio e proteína, os cales son esenciais para o desarrollo e crecemiento.

Carne de vacuno:destaca polo seu alto contido en proteínas de alta cantidade, minerais (bós para a anemia), e vitamina B12 (beneficia aos glóbulos vermellos)

Coiro: téxtil, calzado, tapizado de mobles...

Derivados Lácteos: queixo, mantequilla, nata...

Sebo: se usa para a fabricación de xabóns, para cocinar, velas...

Pel de Becerro: téxtil, tapizado...

　

Có obtido por ese traballo se mercarán as ferramentas básicas que se alquilarán por diñeiro para poder mercar máis cada temporada. Tamén se mercara sal para conservar a carne de vacuno durante máis tempo, este servicio tamen se fará pagando xa que para que sexa rentable ; a sal dura moito tempo o que a larga se amortizará o custo case seguro.
No pobo tamén poderá facerse vaxillas pero iso é opcional, cada veciño decidirá facelo pola súa conta para sí mesmo ou vendelas pola súa conta.
Crearanse talleres de formación onde cada veciño do pobo sera instruído para que obteña unha formación básica para cada proxecto. Desta maneira poderán contribuír con máis ideas e ter unha maior formación profesional. Unha vez os veciños sepan o básico poderán formar parte da asemblea semanal do pobo onde se expondrán novas ideas, se asignarán as tareas, discutirá sobre que dirección tomar e se tratará de buscar solucións aos problemas surxidos.

Tamén se dará a coñecer o presuposto da aldea e os gastos dos proxectos e se saberá canto gañan con exactitude os 5 representantes para evitar abusos de poder.

E se lle dará a cada veciño unha parte desas ganancias mediante diñeiro, produtos e servicios. Aíndaque unha parte das gañancias terán que destiñalas as arcas da aldea para futuros emprendementos ou o mantemento dos xa existentes.

　

Unha vez levado a cabo estes proxectos conseguríase:

• Os pais non necesitarían tanto a axuda dos seus fillos = maior escolarización.
• Mellorar a calidade de vida tanto individual coma colectiva.
• Menos migracións.
• Menor exclusión social.
• Menor dependencia de recursos externos e unha maior austosostenibilidade.
• Máis unidade entre os habitantes do pobo xa que ao trabllar todos posúen un espirito máis cooperativista.
• Maior capacitación obtendo así os funcionamentos necesarios para ser máis competitivos e ter máis oportunidades laborais.
• Menor desnutrición e un maior desarrollo nos nenos xa que unha insuficiente alimentación pode ter consecuencias tanto físicas coma mentais.
• Ao ser máis próspera obterá unha maior notoriedade por parte das aldeas veciñas e esa "fama" facilitará a actividade comercial.

 

　

As empresas inclusivas

Unha empresa inclusiva mostra as súas políticas mediante tódolos elementos de información e comunicación posibles. Ademáis de incluir unha lenguaxe de dereitos humanos nos manuales, políticas e procedementos, soe incorporar nas súas accións de mercadeo imáxenes e frases que evidencien a importancia que lle dan ás persoas coma o seu primer activo incrementando diversidade: persoas de diferentes idades, etnias ou con discapacidades, integrando 

a tódolos seus membros na construcción do seu futuro en vez de excluir a quenes non se encontran cerca da cúspide da pirámide, esquecendo que é a base quen confire estabilidade á estrutura. Xeneralizar o talento e os fluxos de coñecemento non implica debilitar as estruturas xerárquicas de xestión, en todo caso as reforzan cunha maior cohesión e identificación coa organización.

No podemos falar dunha empresa inclusiva sen contar cun público interno capacitado, que teña moi clara a posición da empresa e que estea sensibilizado na importancia de propiciar a plena participación e igualdade de oportunidades das persoas en risco de exclusión social , valorando a existencia de intelixencias e funcionamentos múltiples nunha organización. Cómpre que se desarrollen constantemente accións de capacitación para involucrar ao público interno, incluíndo actividades de voluntariado que reforcen os principios de dereitos humanos da empresa e que axuden a implementar dentro da organización tódolos cambios requeridos baseados na modelación dunha estrutura organizacional baseada na optimización desas intelixencias en forma de talento.

A Xestión administrativa inclusiva, permitirá á empresa deseñar políticas de selección e reclutamento de persoal que elimiñen as barreiras que existen. Pero comenza có firme convencemento de que a sostibilidade dos negocios e da nosa sociedade pasa necesariamente por recoñecer e aproveitar o potencial de cada persoa. A existencia de equipos autónomos a quenes se lles recoñece o valor do seu emprendemento e toléranse os seus posibles errores como condición para o éxito.

Os Negocios Inclusivos son actividades económicas socialmente responsables que permiten lograr a participación dos máis pobres en cadeas de xeración de valor, valorando as diferenzas e incluíndo a diversidade na súa estratexia de negocio para a mellora da súa competitividade, de maneira tal que éstes logren capturar valor para sí mesmos e mellorar as súas condicións de vida. Un negocio inclusivo incorpora aos sectores en risco de exclusión social, xa sexa como socios, consumidores, provedores ou distribuidores. Son unha potente forza laboral xeralmente desperdiciada pola interposición de barreiras culturais a pesar de que poden facer un gran aporte para un mellor desempeño global das empresas sendo un exemplo de modelo a seguir. Se caracterizan por presentar garantías de sostibilidade (económica, ambental e social). Su aplicación implica a construcción dunha relación de confianza entre as partes, a partir dunha colaboración activa e equitativa.

Estes negocios non son filantropía empresarial nin responsabilidade social empresarial, débese ter unha motivación de negocios, conectar o local e o global, ser innovador e aproveitar os recursos locais. Trátase máis ben de atopar modelos empresariais sustentables que permitan prosperar axudando aos demáis, onde o negocio central xera impacto social e ambiental positivo.

Pirámide

Moeda Social : O Galeuro

https://docs.google.com/file/d/0B5ob8j7QU9msT1h2OWNSWEVnUEE/edit

Moeda Social

Surxe da propia comunidade, quenes deciden o seu valor, e se son complementarias ou alternativas a moeda convencional. Está fundamentada na confianza mutua e na reciprocidade.

Créase, xenérase e organizase a través das persoas que con­forman a rede comunitaria. 

Unha vez creada, pasa a ser unha ferramenta de mediación que propicia os intercambios , xa que estimula a circulación da moeda para a obtención de bens e servizos, evitando así a acumulación monetaria en poucas mans e favorecendo a igualdade. Mentres a moeda convencional tende a acumularse en mans dun grupo reducido de persoas , xa que do diñeiro se xeran beneficios monetarios.

Esta moeda benefiacia tanto a produtores coma consumidores xa que o prezo non o marcan as grandes empresas ,xa que favorece ao comercio xusto e os prezos son fixados entre os produtores da zona e os consumidores poden saber absolutamente todo sobre as condicións na que este foi fabricado facendo .

Película Le Havre

Ficha técnica

Título: Le Havre

Ano: 2011

Duración: 93 min.

País: Finlandia

Director: Aki Kaurismäki

Guión: Aki Kaurismäki

Música: Varios

Fotografía: Timo Salminen

Reparto: André Wilms, Kati Outinen, Jean-Pierre Darroussin, Blondin Miguel, Elina Salo, Jean-Pierre Léaud, Evelyne Didil.

Productora: Coproducción Finlandia-Francia-Alemania; Janus Films/Pandora Filmproduktion/Pyramide Productions/Sputnik

Xénero: Comedia drama | Comedia dramática. Inmigración.

 

 Sinopsis 

Marcella Marx un escritor que traballa actualmente como limpiabotas , encóntrase cun  neno africano que está escaapando da policía para non ser deportado e  a pesar de las consecuencias que poda ter axudalo o fai . Pero non está só xa que esa falta de egoísmo  contaxiará aos seus veciños de Le Havre que o axudarán a acadar o obxectivo de levar ao neno xunto a súa nai en Londres . Todo isto o axudará a manterse ocupado e afrontar mellor a enfermidade da súa muller Arletty.

Aspectos económicos que aparecen na película 

Na película pódese ver claramente o contraste entre a situación de pobreza do protagonista e o seu círculo e os lugares onde él traballa de limpiabotas. Tamén se ve coma no barrio onde vive Marcell  hai unha escasa actividade financieira e coma viven á marxe da sociedade.

A xente de Le Havre teñe certa relación co proletariado de Marx.

O máis palpable nesta película e a inmigración con as súas causas e consecuencias como:

• O tráfico de persoas en conteñedores.
• Os campamentos de refuxiados e a súa mala calidade de vida e como en vez ede empregar diñeiro para mellorar esta realidade o empregan en tomar medidas contra eles.

Pero tamén se ve como aínda que apenas teñen de comer comparten o poco que posúen con Marcell .